همه چیز!

روش های درس خواندن پسر ها و دختر ها

دخترها: بعضی از اونا واقاً می خونند حالا چی می خونند خدا میدونه ولی واسه اینکه تابستون راحت باشن و به بهانه کلاس سنتور , نقاشی , و با دوست پسر عزیزش برن عشق صفا به دلیل مسایل غیر اخلاقی ادامشو نمی نویسم وقتی میرن سر کتاب تا یکی دو ساعت دیگه کلشونو از کتاب بر نمی دارند . عادت دارند زیر مطالب کتاب خط بکشند که بعدا بخونند بعضی هاشون هم که مثلا درس می خونند کتاب جلوشونه چشمشون هم روی کتابه ولی حواسشون یه جای دیگست ...( پیشه همون پسره که با هم رفتن ددر) یه عده ای هم هستند که به بهونه اینکه مشکل دارن زنگ میزنند خونه دوستشونو دوستشون هم از خدا خواسته حدود یک ساعت و اندی به طوری که اشک و دود تلفن در میاد برای هم قصه بی بی چساره تعریف می کنند یه سری هم به دلیل اینکه دوست پسر نداران و انگیزه ای برای دودر کردن کلاسا ندارن مجبورن خر بزنن تا برن دانشگاه (اخه شنیدن تو دانشگاه دوست پسر فراوونه)نکته(دلیل اینکه پسرا نمیرن دانشگاه همین دختراس(البته از نوع سیریشش)

و اما پسر ها: یا درس نمی خونند یا وقتی می خواند بخونند باید حسش بیاد. وقتی حسش میاد که شب امتحانه ... یه کم که درس خوندند یه موردی پیش میاد و بهش خیره می شوند و به یه چیزی فکر می کنند بعد انگار که درس خوندند بلند میشند میرن استراحت می کنند بعد از یک ساعت استراحت دوباره میرند میشینند فکر می کنند . وقتی فکرشون تموم شد کتاب را ورق میزنند یه کم براندازش میکنند وزنش می کنند استخاره می کنند برای خودشون تقسیمش می کنند میگند تا ساعت فلان اینقدر می خونم تا ساعت فلان اینقدر بعد میرن استراحت کنند . حین استراحت حسشون تموم میشه حال ندارند برند بخونند ولی چون می دونند فردا امتحان دارند پا میشند میرند سر کتابشون. همینجور که می خونند هیچی حالیشون نیست چون جای دیگه فکر می کنند(لازم به ذکر است که هیچ وقت در هیچ موقعیتی فکر نمی کنند فقط موقع درس خوندن فکرشون می بعد از نیم ساعت دوباره میرن استراحت، بعد سه ربع استراحت می بینند خیلی دیر شده .دوباره میرنند درس بخونند این بار می خونند یه چیزایی هم یاد میگیرند ولی چیزایی که یاد نمی گیرند را میذارند که فردا از دوستاش بپرسند یه کم به معلمشون فحش میدند می گند اینارو درس نداده خلاصه آخرش نمیرسند کتاب را تموم کنند فردا میرند میبینند که دوستاشون یه چیزایی می گند که تا حالا به گوششون نخورده بعد اعصابشون خر میشه اونایی هم که خونده بودند یادشون میره به همین سادگی

  

دلم گرفته  دلم عجیب گرفته است ...    تمام راه به یک چیز فکر می کردم    و رنگ دامنه ها هوش از سرم می برد  خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود چه دره های عجیبی      و اسب ‚ یادت هست سپید بود  و مثل واژه پاکی ‚ سکوت سبز چمنزار را چرا می کرد ؟    و بعد غربت رنگین قریه های سر راه و بعد تونل ها      دلم گرفته  دلم عجیب گرفته است  و هیچ چیز نه این دقایق خوشبو که روی شاخه نارنج می شود خاموش  نه این صداقت حرفی که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف نمی رهاند !!           و فکر میکنم  که این ترنم موزون حزن تا به ابد شنیده خواهد شد نگاه مرد مسافر به روی میز افتاد  چه سیبهای قشنگی  حیات نشئه تنهایی است      و میزبان پرسید قشنگ یعنی چه ؟ قشنگ یعنی تعبیر عاشقانه اشکال ! و عشق تنها عشق ترا به گرمی یک سیب می کند مانوس...   و عشق تنها عشق  مرا به وسعت اندوه زندگی ها برد ...   مرا رساند به امکان یک پرنده شدن..........   و نوشداروی اندوه ؟  صدای خالص اکسیر می دهد این نوش   و حال شب شده بود  چراغ روشن بود  و چای می خوردند  چرا گرفته دلت مثل آنکه تنهایی؟!    چه قدر هم تنها !!    خیال می کنم  دچار آن رگ پنهان رنگ ها هستی .......   دچار یعنی ..........عاشق!!!!        و فکر کن که چه تنهاست ،  اگر که ماهی کوچک دچار آبی دریای بیکران باشد.........     و چه فکر نازک غمناکی و غم تبسم پوشیده نگاه گیاه است  و غم اشاره محوی به رد وحدت اشیاست !     خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند   و دست منبسط نور روی شانه آنهاست       نه وصل ممکن نیست  همیشه فاصله ای هست ............ ..       اگر چه منحنی آب بالش خوبی است برای خواب دل آویز و ترد نیلوفر   همیشه فاصله ای هست ............ ......... ......        دچار باید بود  وگرنه زمزمه حیرت میان دو حرف  حرام خواهد شد !     و عشق سفر به روشنی اهتراز خلوت اشیاست..      و عشق صدای فاصله هاست صدای فاصله هایی که غرق ابهامند ...   نه  صدای فاصله هایی که مثل نقره تمیزند !  و با شنیدن یک هیچ می شوند کدر ....     همیشه عاشق تنهاست ............ ......... ....  و دست عاشق در دست ترد ثانیه هاست ...    و او و ثانیه ها می روند آن طرف روز   و او و ثانیه ها روی نور می خوابند          و او و ثانیه ها بهترین کتاب جهان را به آب می بخشند ..         و خوب می دانند  که هیچ ماهی هرگز هزار و یک گره رودخانه را نگشود !    و نیمه شب ها با زورق قدیمی اشراق  در آب های هدایت روانه می گردند و تا تجلی اعجاب پیش می رانند     هوای حرف تو آدم را عبور می دهد از کوچه باغ های حکایات   و در عروق چنین لحن چه خون تازه محزونی!      حیاط روشن بود و باد می آمد   اتاق خلوت پاکی است  برای فکر چه ابعاد ساده ای دارد  دلم عجیب گرفته است خیال خواب ندارم............ .....      سهراب سپهری به یاد شب تلخ بارانی، که چشم انتظار بازگشتت از سفر بودم یگانه عشقم